Filmy sierota, żołnierz

Historia rozgrywa się we Francji, pod koniec drugiej wojny światowej. Na prowincji znajduje się szkoła dla chłopców z zamożnych rodzin, prowadzona przez zakon jezuitów. Pomimo wojny panuje tutaj spokój, przerywany czasami alarmami lotniczymi. Dopiero przybycie do internatu nowych uczniów pochodzenia żydowskiego, burzy swoistą sielankę...

Film powstał według powieści W. Bogomołowa "Iwan", której narratorem jest młody porucznik. Fabuła składa się z kilku przypadkowych spotkań z Iwanem – dwunastoletnim wywiadowcą, którego wszyscy bliscy zginęli podczas wojny. Film Tarkowskiego zrealizowany został odwrotnie niż wynika to z chronologii utrzymanej w powieści: to nie Iwan ukazywany jest oczami porucznika, a porucznik i wojna - są widziani oczami Iwana. Wojna pozbawiła chłopczyka matki, przez co zostaje on opętany nienawiścią do wroga i pragnieniem zemsty. Jedynie sny zwracają Iwanowi odebrane mu dzieciństwo.

Kończy się wojna w Wietnamie. Pułkownik Braddock powraca do Stanów, jednak w trakcie ewakuacji przeżywa osobistą tragedię - jego wietnamska żona znika bez śladu. Po dwunastu latach dowiaduje się, że kobieta żyje wraz z synem, którego urodziła już podczas rozłąki. Braddock ponownie wraca do Indochin by stawić czoła okrutnym przeciwnikom i odnaleźć rodzinę.

Codzienne życie zwykłych ludzi – pracowników laboratorium w jednym z instytutów medycznych w Warszawie oraz ich rodzin. Losy i drogi życiowe głównych bohaterów przecinają się w coraz to nowych punktach, powstają różne nowe relacje. Na przemiany w życiu prywatnym głównych postaci niebagatelny wpływ mają coraz dynamiczniejsze przekształcenia związane z rokiem 1989.

Film opowiada historię czwórki czarnoskórych żołnierzy, którym udaje się przeżyć przekraczanie rzeki Serchio w Toscanii i docierają do małej, górskiej wioski Colognora. Tam, czekając na wsparcie swoich oddziałów, opiekują się małym chłopcem, którego zabrali po drodze i pomagają mieszkańcom miasteczka. Sami na obcym terenie czują się opuszczeni i osaczeni, ponieważ wiedzą, że Niemcy mogą nadejść w każdej chwili.

Akcja toczy się w Afganistanie, zimą 1975 roku. Dwunastoletni Amir, syn bogatego biznesmena z Kabulu, ma własne troski. Desperacko pragnie wygrać doroczne zawody latawców, by udowodnić ojcu, że jest wart jego uwagi i pochwały. On i jego przyjaciel marzą o zwycięstwie. Żaden z chłopców nie potrafi jednak przewidzieć, co zdarzy się tego popołudnia.

Sahiba jest młodą, piękną dziewczyną, która pragnie poświęcić się nauce. Mimo sprzeciwu ojca, który chce ją jak najszybciej wydać za mąż, opuszcza dom i wyjeżdża na studia. Jednak szybko okazuje się, że życie w wielkim mieście jest pełne okrucieństwa. Sahiba jest świadkiem morderstwa i bojąc się o własne życie postanawia wrócić do rodzinnego domu. W podróży towarzyszy jej młody oficer Karan, którego Sahiba prosi o pomoc. Kiedy docierają na miejsce, rodzina dziewczyny jest pewna, że przyjechała ona z mężem i traktują chłopaka jak członka rodziny. Tylko Sahiba wie, że Karan ma narzeczoną, która na niego czeka.

Współczesna Afryka. Dzieci Czarnego Lądu mają bardzo krótkie dzieciństwo, w ich otoczeniu trawią absurdalne wojny, a mimo to są wciąż wśród nich ludzie, którzy nie zważając na okoliczności starają się zachować przyzwoitość i ludzką godność. Johnny ma 15 lat, jest członkiem małego oddziału, który niszczy, plądruje i zabija wszystko co stanie mu na drodze. Laokolé, lat 16, ma swoje marzenia, chęć żeby coś w życiu zrobić, ale egzystencja w mieście, gdzie żądzą nieletni żołnierze nie daje wielkich nadziei...

Berlin, lato po kapitulacji Niemiec, rodzina Köhlerów zmuszona jest dzielić zbyt małe mieszkanie z czterema innymi lokatorami. Mieszka tu chory wdowiec pan Köhler z trójką dzieci. Jego córka Eva w dzień opiekuje się domem, a nocami bywa w barach. Pierwszy syn, Karl-Heinz, były żołnierz Wehrmachtu, ukrywa się w mieszkaniu, bojąc się pójść do więzienia. Najmłodszy, dwunastoletni Edmund, mierzy się z trudną rzeczywistością życia. Stara się pomóc swojej rodzinie przetrwać. Po otruciu ojca, za namową swojego byłego nazistowskiego nauczyciela, rzuca się ze szczytu budynku.

Główny bohater to Andriej Sokołow, przedwcześnie postarzały, zgorzkniały samotnik, któremu wojna zabrała młodość, zdrowie i całą rodzinę. Po zagorzałych walkach na terenie wschodniej Europy, wiele lat spędził w niemieckich obozach jenieckich. Gdy wreszcie udało mu się uwolnić, wrócił do zrujnowanego domu, w którego gruzach podczas bombardowania zginęła jego żona i córka. Płonna okazała się także nadzieja spotkania z synem, który jako jedyny z rodziny przeżył bombardowanie. Chłopak zaciągnął się do wojska i dosłużył nawet rangi kapitana. Nie udało mu się jednak dożyć do zakończenia wojny, poległ na froncie dosłownie kilka dni przed zawieszeniem broni.