Filmy samobójstwo, lata 70., anglia

Mr. X (Daniel Craig) to dobrze prosperujący handlarz narkotykami. Teraz chce wycofać się z interesu i przejść na "zasłużoną emeryturę". Zanim to jednak nastąpi musi spełnić ostatnią prośbę potężnego szefa - wynegocjować transakcję Ecstasy wartych milion dolarów. Na nieszczęście dla Mr. X pigułki zostają skradzione serbskiemu baronowi narkotykowemu, który skróci go o głowę, jeśli je sprzeda. Szef londyńskiego półświatka natomiast też to zrobi, jeśli nie sprzeda... Mr. X może naprawdę martwić się o swoją przyszłość. Nic bowiem nie jest warte jego głowy...

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Historia brytyjskiej sceny muzycznej od lat siedemdziesiątych do wczesnych lat dziewięćdziesiątych. Tony Wilson jest ambitnym, ale sfrustrowanym prezenterem telewizyjnym, szukającym swojego powołania. Po koncercie mało znanego wówczas zespołu Sex Pistols namawia stację telewizyjną, by nagrała ich występ. Ruch okazuje się strzałem w dziesiątkę. Niedługo potem do jego drzwi zaczynają dobijać się kolejne kapele z manchesterskiej sceny punkowej. Niesiony na fali muzycznej rewolucji Wilson wraz z przyjaciółmi zakłada legendarną wytwórnię Factory Records, dzięki której zespoły takie jak Joy Division i New Order na zawsze odmieniły oblicze muzyki.

Reżyser Grant Gee (znany m.in. z produkcji Meeting People Is Easy obrazującego trasę koncertową zespołu Radiohead) przedstawia dokument o historii grupy Joy Division - czwórki młodych chłopaków z Manchesteru, którzy zainspirowani twórczością Sex Pistols, w 1976 roku sami założyli swój zespół. Członkowie zespołu, dziennikarze oraz wiele innych osób opowiadają niezwykłą historię punkowej grupy, której styl ostatecznie zakwalifikowano jako post punk i new wave. W filmie wykorzystane zostały prywatne zdjęcia muzyków, niepublikowane wcześniej fragmenty koncertów oraz niedawno odnalezione nagrania grupy, a także jeden z ostatnich wywiadów z menadżerem Joy Division i szefem Factory Records - Tonym Wilsonem - który zmarł na raka w 2007 roku.