Filmy zakładnik, policja, ucieczka z więzienia

Po śmierci Arthura Howitzera Juniora, pochodzącego z Kansas, cenionego redaktora popularnego amerykańskiego magazynu Kurier Francuski, z siedzibą w Ennui-sur-Blasé we Francji, zespół redakcyjny zbiera się w celu napisania nekrologu. Wspomnienia o Howitzerze składają się na cztery opowieści: Reporter na rowerze opisujący podejrzane dzielnice miasta; Konkretne arcydzieło o niepoczytalnym malarzu, jego strażniczce i muzie oraz pazernych marszandach; „Poprawki do manifestu” dokumentujące miłość i śmierć na barykadach podczas buntu studenckiego; oraz Prywatna jadalnia komisarza - pełna napięcia historia o narkotykach, porwaniach i wyrafinowanej kuchni.

Film, utrzymany w konwencji paradokumentu, opowiada historię Virgila Starkwella. Jako dziecko był gnębiony przez kolegów, w dorosłym życiu również mu nie idzie. Utrzymuje się z drobnych kradzieży i chwyta się różnych zajęć. Kiedy wreszcie poznaje piękną dziewczynę, wydaje się, że wszystko zacznie się układać. Zanim to nastąpi, musi jednak napaść na bank.

Joan Graham (Sylvia Sidney) pracuje w dużym mieście jako sekretarka pewnego obrońcy sądowego. Zakochuje się w Eddym (Henry Fonda), który jest przestępcą. Jednak Ona wierzy, że w głębi serca to dobry człowiek. Postanawia mu pomóc i dzięki swoim znajomością załatwia mu przedterminowe zwolnienie.

Lou Jean pomaga mężowi uciec z więzienia. Małżonkowie jadą do Sugarland, by odzyskać syna.

W ramach resocjalizacji cztery dziewczyny w kobiecym więzieniu tworzą zespół muzyczny. Kiedy kapela gra na balu policjantów poza więzieniem, nadarza się okazja do ucieczki, z której dziewczyny skwapliwie korzystają. Uciekinierki jadą do Hamburga, aby wsiąść na statek i opuścić Niemcy. Codziennie pokazywane w telewizji, stają się sławne i uzyskują popularność. Za zespołem podążają tłumy wielbicieli, którzy pomagają w ucieczce przed policją...

Jest rok 1997. Samolot wiozący prezydenta Stanów Zjednoczonych zmuszony jest do awaryjnego lądowania na Manhattanie. Głowa państwa zostaje uprowadzona przez więźniów. Na jego ratunek rusza więzień Snake Plissken, były komandos i bohater wojenny, który w zamian za wykonanie misji ma otrzymać wolność.

W postapokaliptycznym świecie, gdzie miasta są mobilne i walczą ze sobą o zasoby, aspirujący do wyższych sfer Tom zapobiega zabójstwu przywódcy Londynu. Jednak gdy uratowany pozbywa się swego wybawcy, ten zawiera sojusz z niedoszłą zabójczynią, żądną zemsty Hester.

Z więzienia stanowego podczas prac w polu, dzięki pomocy Indianina Billy Beara (Sonny Landham) ucieka jeden z groźnych przestępców – Albert Ganz (James Remar). Podczas ucieczki przestępca zabija dwóch strażników więziennych. Ganz porywa dziewczynę Luthera (David Patrick Kelly), ponieważ ten jest mu winny pieniądze i grozi, że jeżeli nie odda jego własności do poniedziałku zabije dziewczynę. Policja wpada na ślad Ganza myśląc jednak, że to zwykły złodziej. Podczas próby aresztowania ginie dwóch policjantów. Z akcji wychodzi cało tylko Jack Cates (Nick Nolte). Jack postanawia złapać Ganza, a do pomocy wyciąga z więzienia drobnego oszusta Reggie’go Hammonda (Eddie Murphy). Reggie ukradł kiedyś pieniądze Ganzowi i obawia się o swoje życie, dlatego pomaga w poszukiwaniu Ganza. Reggie i Jack mają 48 godzin na złapanie Ganza.

Butch Haynes wraz ze współwięźniem uciekają z zakładu karnego. Podczas przypadkowego spotkania z przerażoną rodziną, porywają siedmioletniego Phillipa. W czasie podróży nawiązuje się między nimi nić niezwykłej przyjaźni, wzajemnej fascynacji. Ich śladem rusza grupa stróżów prawa z Redem Garnett'em na czele.

Niezwykle sprawny, błyskotliwy, pewny siebie. Potrafi znaleźć się w każdej sytuacji, rozwiąże najtrudniejszą kryminalną zagadkę. Nie oprze mu się żadna kobieta. Kto to taki? Porucznik Sławomir Borewicz, pierwszy milicjant PRL-u. Serial o jego przygodach kręcono ponad 10 lat. Za kanwę scenariusza posłużyła popularna seria opowiadań kryminalnych „Ewa wzywa 07” wydawanych przez wydawnictwo Iskry w latach 1968–1989. Łącznie ukazało się 146 tekstów. Intencją pomysłodawców (funkcjonariuszy MO) było przybliżenie w propagandowej formule kulis pracy milicjantów. Nic dziwnego więc, że serial „07 zgłoś się” był postrzegany jako odgórne zamówienie partii mające służyć poprawie wizerunku milicji w społeczeństwie. Twórcy serialu zaprzeczali, podkreślając jednocześnie, że tytułowy bohater nie należy do partii.