Filmy męskie włosy łonowe, prysznic

Román (Esteban Bigliardi) i Morán (Daniel Elías), dwaj skromni pracownicy banku z Buenos Aires, wpadają w pułapkę rutyny. Morán realizuje szalony plan: ukraść z sejfu kwotę odpowiadającą ich zarobkom na życie. Teraz losy przestępców są ze sobą powiązane. Podczas biegu i spotkań każdy na swój sposób podąża nową ścieżką ku wolności.

Jean-Louis (Laurent Lafitte) w drodze do domu zdaje sobie sprawę, że jego serce się zatrzymało. Ani jednego uderzenia w klatce piersiowej, żadnego pulsu, nic. A jednak jest świadomy, mówi, porusza się. Czy on nadal żyje? Ani jego przyjaciel weterynarz Michel (Vincent Macaigne), ani jego żona Valérie (Karin Viard) nie mogą znaleźć wyjaśnienia tego dziwnego zjawiska. Gdy Jean-Louis wpada w panikę, Valérie zwraca się do Margaux (Nicole Garcia), swojego życiowego trenera, trochę guru, ale bardzo związaną z siłami okultystycznymi. I ma rozwiązanie, które postawi Jean-Louisa w obliczu ostateczności…

Od śmierci swojej matki, 18-letni Jesús (Nicolás Durán) mieszka ze swoim często nieobecnym ojcem w małym mieszkaniu w centrum Santiago. Tańczy w zespole, przy koreańskiej gwieździe muzyki pop. Nie idzie do szkoły, bo woli spędzić wieczór z grupą przyjaciół. Nadchodzi noc, ale wszystko idzie nie tak. Dostaje okropną wiadomość. Jego ojciec stara się go chronić, ale ciężar tajemnicy jest zbyt ciężki.

Na swój sposób jest to dreszczowiec: rodzina Pietrowów ma bowiem grypę, a przez nią gorączkę, kaszel i dreszcze. Fale zimna i gorąca, które na przemian wstrząsają ekranem, nieuchronnie podwyższą także temperaturę na widowni. Film Kiryła Serebrennikowa ścina bowiem z nóg, pozbawia odporności na zrywającą ze schematami narrację i wywołuje majaki. Ale to tylko pozornie jedna wielka maligna: autorskie działo Rosjanina (Lato, 18. NH) ma przemyślaną konstrukcję, a trzy różne palety kolorystyczne nie pozwalają nam zgubić się w plątaninie wątków i planów czasowych. Historia zaczyna się w miejskim autobusie, w którym wyraźnie nieswój Pietrow-ojciec ma napad kaszlu. Następnie zaczyna się prawdziwa jazda bez trzymanki: przez podejrzane spelunki, szkolne sale gimnastyczne, pieczary artystów, miejskie biblioteki, wnętrza karawanów, uliczne egzekucje. Deliryczny trip jest w gruncie rzeczy podróżą przez fantazje, sny, wspomnienia i tajemnice, opowieścią o byciu blisko i daleko w rodzinie. Zrealizowana na podstawie nagradzanej powieści Aleksieja Salnikowa Gorączka to kawał kinowej poezji stawiającej opór brutalnej rzeczywistości, oszałamiająca miejska baśń i najbardziej zaraźliwy film roku.