Filmy koszmar, halucynacja, nagość

Lucie przypadkiem natyka się na człowieka, który piętnaście lat wcześniej porwał ja i torturował. Chcąc się zemścić dziewczyna przyjeżdża do jego domu z zamiarem zabicia wszystkich jego mieszkańców. Wkrótce wychodzi na jaw, że jej przypadek wcale nie był odosobniony.

Historia budowy średniowiecznej katedry na tle wojen domowych, konfliktów religijnych i walki o władzę.

Film przedstawiający codzienne życie młodych londyńczyków, którzy przed problemami codzienności uciekają w świat narkotyków. Jeden z nich, Mark, postanawia zerwać z nałogiem i kolegami. Wyjeżdża do rodzinnego miasteczka, zakochuje się w dziewczynie, i wszystko zapowiada się obiecująco, do momentu, gdy odwiedzają go koledzy...

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Godzina wilka opowiada historię małżeństwa Johana i Almy. Mieszkają na małej wyspie, gdzie Johan maluje obrazy, a Alma zajmuje się domem. Żona bardzo kocha swojego męża, ale nie może znieść jego koszmarów sennych, które zaczynają ingerować w ich codzienne życie. Pewnego dnia zostają zaproszeni na ucztę do zamku, w którym mieszka właściciel wyspy.

Tytułowy Johnny to młody Amerykanin, który z powodu wpojonych mu przez nieżyjącego już ojca ideałów, zaciąga się do wojska, aby jak twierdzi, podczas I wojny światowej "walczyć o demokrację". Podczas inspekcji okopów Johnny zostaje wyznaczony do idiotycznej misji, w której zostaje bardzo ciężko ranny. Wybuch bomby pozbawia go rąk, nóg oraz twarzy, a w dalszej konsekwencji - również wzroku, słuchu i węchu. Lekarze cudem ratują młodego żołnierza, który po umieszczeniu w szpitalu określony jest mianem "warzywa". Diagnoza lekarzy nie jest do końca trafna. Wewnątrz zmasakrowanego organizmu nadal funkcjonuje mózg. Chłopakowi udaje się wymyślić sposób porozumiewania się z otoczeniem przy pomocy alfabetu Morse'a. W ten sposób Johnny nawiązuje kontakt z jedną z pielęgniarek...

Druga wojna światowa. Bezdzietne małżeństwo z czeskiego miasteczka ukrywa w swoim domu młodego Żyda. Aby uniknąć zdemaskowania, wprowadzają w życie pewien ryzykowny pomysł.

Po kolejnym bolesnym rozstaniu grafik komputerowy postanawia żyć w celibacie przez 40 dni. Jego silna wola zostaje wystawiona na próbę, gdy spotyka atrakcyjną nieznajomą.