Filmy szpital, sztuka

Film oparty na faktach. Opowiada historię Einera Wegenera, duńskiego malarza urodzonego w 1886 roku. Pewnego razu, jego żona Gerda Gottlieb, również malarka, poprosiła go by zajął miejsce modelki, która nie przyszła na sesję, aby ona mogła dokończyć obraz. Od tego dnia damska część garderoby coraz częściej gościła na ciele Einera. Ostatecznie zdecydował się na chirurgiczną korektę płci, którą dokonano w 1930r. I stał się Lili Elbe, uważaną za pierwszą osobę, która przeszła zmianę płci.

Roger jest mężczyzną, który zdaje się mieć wszystko: jest najlepszym łowcą głów w Norwegii, ma piękną żonę Dianę, która jest właścicielką galerii i z którą mieszka w okazałej willi. Jednak wydatki na to wszystko są większe niż legalne przychody. Aby dalej żyć na wysokim poziomie kradnie on dzieła sztuki. Na otwarciu galerii Diana poznaje go z Clasem Grevem, kandydującym do pracy w firmie, w której Roger prowadzi rekrutacje. Greve jest też właścicielem bardzo cennego obrazu. Roger widzi w tym szansę, aby w końcu stać się finansowo niezależny i planuje swoją największą kradzież. Jednak wkrótce pojawiają się kłopoty i to wcale nie finansowe...

Kobieta jego marzeń jest na wyciągnięcie ręki. Jednak kim ona jest? Oto opowiedziana w migawkach z przeszłości nieprzewidywalna i bardzo zabawna historia dwudziestokilkulatka Teda, który spotyka swoją pokrewną duszę i raz na zawsze żegna się ze światem tanich podrywów, jednonocnych przygód i związków skazanych na porażkę. Ślub przyjaciół Teda, Marshalla i Lily nadchodzi nieubłaganie. Na szczęście nie przeszkadza to Barney’owi w nowych, kawalerskich podbojach. Tymczasem romans Teda z Robin przeradza się w bardziej dojrzałą relację, jednak czy jest mu ona pisana?

Makabryczne historie o upiorze, którego można przywołać, patrząc w lustro i wypowiadając pięciokrotnie jego imię, nadal nie pozwalają mieszkańcom Cabrini-Green spać spokojnie. Choć od ostatnich przerażających wydarzeń upłynęło wiele lat, a chicagowska dzielnica zmieniła się nie do poznania, wśród mieszkańców starych blokowisk żywa jest pamięć o krwiożerczej zmorze. Ponurą tajemnicę Candymana pragnie odkryć również fotografik Anthony, który właśnie zamieszkał w okolicy ze swoją dziewczyną. Niezdrowa fascynacja monstrum przerodzi się w śmiertelnie niebezpieczną obsesję.

Royal Tenenbaum i jego żona Etheline wychowali trójkę dzieci, po czym się rozstali. Chas wcześnie zajął się handlem nieruchomościami, Margot za jedną ze swoich sztuk zdobyła prestiżowe stypendium, Richie był amerykańskim mistrzem juniorów w tenisie. Sukces nie przyniósł im jednak szczęścia i spełnienia. 20 lat później Tenenbaumowie stają w obliczu kryzysu: ojciec, nieoczekiwanie zjawia się w domu Etheline twierdząc, że jest śmiertelnie chory i nie zostało mu wiele czasu. Prosi ją, by zorganizowała rodzinne spotkanie, chce bowiem przed śmiercią pogodzić się z dziećmi. Czy Tenebaumom uda się przezwyciężyć dzielące ich różnice?

Harry Langer prowadzi wygodne i szczęśliwe życie. Jego życiową partnerką jest dużo od niego młodsza kobieta, która w zasadzie mogłaby być jego córką. Ta sielanka zmienia się zupełnie, kiedy Harry poznaje matkę swojej ukochanej. Okazuje się, że oboje mają ze sobą bardzo wiele wspólnego...

Reżyser teatralny zamierza wystawić do bólu realistyczną sztukę teatralną opowiadającą o jego własnym życiu. Wraz z postępem prac nad sztuką rozpada się jego życie prywatne.

W październiku 1998 roku w miasteczku Laramie, w Wyoming, dwóch młodych ludzi śmiertelnie pobiło geja. Wkrótce po tym reżyser Moises Kaufman i członkowie nowojorskiego Tectonic Theater pojechali do Laramie. Aktorzy przeprowadzili ponad 200 wywiadów z mieszkańcami miasta.

Film sensacyjny powstały pod wpływem wydarzeń, które miały miejsce po aferze Watergate. Dokumentalista pracujący w jednej z agend CIA, po serii niewyjaśnionych zabójstw swych biurowych kolegów ukrywa się przed tajemniczymi mordercami. W ucieczce przed prześladowcami pomaga mu piękna dziewczyna.

Greckie przysłowie mówi, że jedynie kobiety, które skąpały oczy we łzach, widzą jasno. Przysłowie to nie spełnia się jednak w przypadku Manueli. Tej nocy, gdy jej syn Esteban ginie przejechany przez samochód Manuela płacze tak długo, aż zabraknie jej łez. A mimo to, wcale nie widzi jasno; teraźniejszość i przyszłość giną w jednakowych ciemnościach. Czekając w szpitalu, czyta ostatnie linijki jakie jej syn zapisał w notesie, z którym nigdy się nie rozstawał. "Dziś rano przeszukałem pokój mojej matki i znalazłem plik zdjęć. Wszystkim brakowało połowy. Był na nich, jak sądzę, mój ojciec. Mam wrażenie, że w moim życiu brakuje tego samego kawałka. Chcę poznać mojego ojca, nie ważne kim jest i jak zachował się wobec mamy. Nikt nie może odebrać mi tego prawa..." Manuela nigdy mu nie powiedziała kim był. "Twój ojciec umarł na długo przed twoim narodzeniem" - to wszystko, co zdążył od niej usłyszeć. Przez pamięć dla swego syna Manuela opuszcza Madryt i jedzie do Barcelony odnaleźć jego ojca. Chce mu powiedzieć, że ostatnie słowa, jakie zapisał jego syn skierował właśnie do niego, chociaż wcale go nie znał. Ale najpierw musi powiedzieć ojcu, że gdy ona od niego odeszła 18 lat temu, była w ciąży, i że mieli syna, i że syn ten właśnie umarł. Musi powiedzieć mu też, że dała dziecku imię Esteban, to samo, które on, ojciec, nosił zanim przyjął imię Lola. Lola, la Pionera. Manuela jedzie do Barcelony w poszukiwaniu Loli, ojca swego syna. Poszukiwania mężczyzny o takim imieniu nie mogą okazać się łatwe. I rzeczywiście nie są.