Filmy dziecko, płacz, samotność

Leo (Kim Bodnia) i Louise (Rikke Louise Andersson) są młodą parą mieszkającą razem w Kopenhadze. Leo często wychodzi z przyjaciółmi podczas gdy Louise zazwyczaj zostaje w domu. Wszystko się zmienia gdy Louise zachodzi w ciążę. Leo staje się zimny i nieobecny. Jego gniew i nienawiść do samego siebie w końcu doprowadzają do użycia przemocy wobec Louise.

Danny jest znanym i poważanym chirurgiem plastycznym. Pewnego dnia spotyka na swej drodze piękną kobietę, którą postanawia zdobyć. Aby to zrobić, prosi samotną matkę z dziećmi aby ta udawała, że jest jego żoną.

Peter (Hugh Jackman) mieszka z nową partnerką, Beth (Vanessa Kirby) i ich małym synkiem. Jego życie jest ustabilizowane i wygodne. Jednak to zmienia się, gdy jego była żona Kate (Laura Dern) pojawia się z pierwszym synem, Nicholasem (McGrath), który jest już nastolatkiem. Okazuje się, że Nicholas od miesięcy nie pojawia się w szkole, jest niespokojny, zdystansowany i zły. Peter stara się zadbać o Nicholasa tak, jak chciałby, aby jego własny ojciec (Anthony Hopkins) dbał o niego. Jednocześnie musi lawirować w pracy, gdzie pojawia się oferta wymarzonego stanowiska w Waszyngtonie. Peter sięgając do przeszłości, aby naprawić swoje błędy, traci z oczu to co najważniejsze.

Mavis Gary (Charlize Theron) jest trzydziestosiedmioletnią rozwódką i pisarką powieści dla młodzieży, która ciągle rozpamiętuje czasy, gdy była królową balu maturalnego. Pewnego dnia postanawia wrócić do rodzinnego miasteczka w Minnesocie i odzyskać swoją szkolnego chłopaka (Patrick Wilson). Nie przeszkadza jej w tym wcale fakt, że mężczyzna ma żonę i właśnie został ojcem… Zdobywczyni Nagrody Akademii Charlize Theron (Mad Max: Na drodze gniewu) jako kobieta na życiowym zakręcie, która musi stawić czoła bolesnej rzeczywistości i w końcu dorosnąć. Czarna komedia w reżyserii czterokrotnie nominowanego do Oscara twórcy Juno Jasona Reitmana portretuje bohaterkę, która uporczywie próbuje cofnąć czas i jeszcze raz przeżyć swoją młodość. Obok Theron w filmie występują Patton Oswalt (Sekretne życie Waltera Mitty), dwukrotnie nominowany do Złotego Globu Patrick Wilson (miniserial HBO Anioły w Ameryce), Elizabeth Reaser (Saga "Zmierzch": Zaćmienie) oraz Collette Wolfe (Interstellar).

Doug Billings za kilka dni ma ślub, koledzy postanawiają więc urządzić mu niezapomniany wieczór kawalerski w Las Vegas. Dzień później Phil, Stu i Alan budzą się w zdemolowanym pokojach hotelowym, nie pamiętając niczego z ostatniej nocy. Co gorsza brakuje pana młodego i nikt nie wie co się z nim stało. Przyjaciele postanawiają więc, korzystając z pozostawionych wczoraj wskazówek odszukać go i przekonać się co tak naprawdę wczoraj robili.

Igor – samotny, zawodowy bokser, ciągle rokujący nadzieje na sukces, odnosi ciężkie obrażenia po ostatniej walce. Nie może się pogodzić z faktem zakończenia kariery. Początkowo pogrąża się w nocnym życiu. Później dojrzewa w nim myśl, żeby zostawić po sobie „coś” – dziecko. Bezskutecznie nawiązuje kontakty z różnymi kobietami. W końcu na Stadionie X-lecia znajduje Wietnamkę – Yen Ha, która zgadza się urodzić mu dziecko, w zamian za polskie obywatelstwo.

Londyn, początek XX wieku. Wendy Darling każdego wieczoru zaczarowuje swoich braci przed snem opowiadając im historię o zawadiackim i groźnym kapitanie Hooku. Jednak pewnej nocy do ich pokoju wlatuje mały chłopiec, Piotruś Pan, który zabiera ich drogą przez gwiazdy do porośniętej bujną roślinnością dżungli w której znajduje się magiczna kraina Nibylandia. Tak zaczyna się opowieść o dzieciach mieszkających w miejscu, gdzie nie obowiązują żadne prawa dorosłych.

Serial przedstawia losy pochodzących z różnych warstw społecznych mieszkańców przedwojennej, warszawskiej kamienicy, mieszczącej się przy ulicy Złotej, począwszy od końca II wojny światowej, aż po współczesność; przy okazji będąc cennym i pouczającym zapisem przemian społecznych i politycznych, mających miejsce w Polsce na przestrzeni ostatniego półwiecza.

Greckie przysłowie mówi, że jedynie kobiety, które skąpały oczy we łzach, widzą jasno. Przysłowie to nie spełnia się jednak w przypadku Manueli. Tej nocy, gdy jej syn Esteban ginie przejechany przez samochód Manuela płacze tak długo, aż zabraknie jej łez. A mimo to, wcale nie widzi jasno; teraźniejszość i przyszłość giną w jednakowych ciemnościach. Czekając w szpitalu, czyta ostatnie linijki jakie jej syn zapisał w notesie, z którym nigdy się nie rozstawał. "Dziś rano przeszukałem pokój mojej matki i znalazłem plik zdjęć. Wszystkim brakowało połowy. Był na nich, jak sądzę, mój ojciec. Mam wrażenie, że w moim życiu brakuje tego samego kawałka. Chcę poznać mojego ojca, nie ważne kim jest i jak zachował się wobec mamy. Nikt nie może odebrać mi tego prawa..." Manuela nigdy mu nie powiedziała kim był. "Twój ojciec umarł na długo przed twoim narodzeniem" - to wszystko, co zdążył od niej usłyszeć. Przez pamięć dla swego syna Manuela opuszcza Madryt i jedzie do Barcelony odnaleźć jego ojca. Chce mu powiedzieć, że ostatnie słowa, jakie zapisał jego syn skierował właśnie do niego, chociaż wcale go nie znał. Ale najpierw musi powiedzieć ojcu, że gdy ona od niego odeszła 18 lat temu, była w ciąży, i że mieli syna, i że syn ten właśnie umarł. Musi powiedzieć mu też, że dała dziecku imię Esteban, to samo, które on, ojciec, nosił zanim przyjął imię Lola. Lola, la Pionera. Manuela jedzie do Barcelony w poszukiwaniu Loli, ojca swego syna. Poszukiwania mężczyzny o takim imieniu nie mogą okazać się łatwe. I rzeczywiście nie są.

Rzym, I wiek n.e.. Dwóch studentów przyjaciół, Encolpio i Ascilto, spierają się o to do kogo należy chłopiec, Gitone. Chłopiec, mając możliwość wyboru z kim idzie, wybiera Ascilta. Tylko nagłe trzęsienie ziemi ratuje Encolpio od popełnienia samobójstwa...